นิทานอีสป เรื่อง เด็กชาวไร่กับหอยทาก

เด็กชาวไร่คนหนึ่งเดินหาหอยทากตามป่า เพื่อนำมาย่างกินเป็นอาหาร เขาจับหอยทากได้ตัวหนึ่ง เขาจึงก่อไฟเพื่อย่างมัน หลังจากที่ย่างไปได้ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงล้อเลียนเปลวไฟจากเปลือกหอยที่กำลังถูกย่างอยู่ "เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ" เด็กชายจึงพูดว่า "เจ้านี่มันแย่จริงๆ เปลือกที่เปรียบเสมือนบ้านของเจ้ากำลังถูกเผาอยู่แท้ๆ แต่เจ้ากลับมาเล่นสนุกอยู่ได้"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

การจะทำสิ่งใดควรคำนึงถึงกาลเทศะด้วย

:: พุทธภาษิต ::

รกฺเขยฺยานาคตํ ภยํ. 
พึงป้องกันภัยที่ยังมาไม่ถึง. 
ขุ . ชา. จตุกฺก. ๒๗/ ๑๓๖

ผู้แต่ง : ชื่อ " อีสป " เป็นทาสชาวกรีกนักเล่านิทาน

***นิทานของอีสป ได้รับความนิยมอย่างมากจากคนฟัง ชีวิตของเขาจึงทำงานด้วยการเล่านิทานเป็นกิจวัตร จนทำให้ทุกคนในท้องถิ่นที่เขาอยู่รู้จักเขาเป็นอย่างดี และทุกคนต่างก็อยากฟังนิทานของเขา ไม่ว่าจะเป็นทั้งเด็กหรือผู้ใหญ่ ทุกคนเมื่อได้ฟังนิทานของอีสปแล้ว พวกเขาจะเกิดความรู้สึกสำนึกที่ดี ได้รับบทเรียน ได้รับรู้สิ่งที่ดีงาม และความชั่วร้าย ไปพร้อม ๆ กับความสนุกสนาน

***อีสป ทาสชาวกรีกนักเล่านิทานอัจฉริยะของโลก และบทบาทของนิทานอีสปนับแต่อดีตกาลจวบจนปัจจุบัน ย่อมเป็นสิ่งที่ชี้ชัดให้เห็นถึงคุณประโยชน์ของนิทานอีสปที่มีต่อมวลมนุษย์ได้เป็นอย่างดี

อ่านประวัติความเป็นมาของนิทานอีสป